بانک اشعار آیینی
-
ناله کن اى دل به عزاى على؛ امام علی (ع)؛ حبیبالله چایچیان (حسان)
بسم الله الرحمن الرحیم ناله کن اى دل به عزاى على گریه کن اى دیده براى على کعبه ز کف داده چو مولود خویش گشته سیهپوش عزاى على عمر على عمرهی مقبوله بود هر قدمش سعى و صفاى…
بیشتر بخوانید » -
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد؛ حضرت معصومه (س)؛ سیده فاطمه نوری
بسم الله الرحمن الرحیم تا آسمانت را کمی در بر بگیرد یک شهر باید عشق را از سر بگیرد گنجایشت در سینهی این خاکها نیست باید تو را دستان پیغمبر بگیرد هرکس مزار مادرش را آرزو کرد باید…
بیشتر بخوانید » -
خدا مرا ز ولای علی جدا نکند؛ امام علی (ع)؛ محمدعلی مجاهدی (پروانه)
بسم الله الرحمن الرحیم خدا مرا ز ولای علی جدا نکند من و خیال جدایی از او؟ خدا نکند به آنچه در حق من میکند خوشم اما خدا کند که دلم را ز خود جدا نکند کسی که…
بیشتر بخوانید » -
با نیت نگاه تو آغاز میکنم؛ امام حسن مجتبی (ع)؛ سیدمحمدرضا شرافت
بسم الله الرحمن الرحیم با نیت نگاه تو آغاز میکنم احساس خویش را به تو ابراز میکنم شوقی درون سینهی من جا گرفته است حسی غریب در دل من پا گرفته است حسی میان غربت و شادی و…
بیشتر بخوانید » -
گلخندهای که مهر به ماه خدا کند؛ امام حسن مجتبی (ع)؛ غلامرضا شکوهی
بسم الله الرحمن الرحیم گلخندهای که مهر به ماه خدا کند از پای روز، حلقهی شب را جدا کند بر شانهی سپیدهترین صبح بیغروب خورشید، آبشارِ طلایی رها کند میلاد مجتبیست که اعجاز مقدمش با باغ، آن کند…
بیشتر بخوانید » -
خزان نبیند بهار عمری که چون تو سروی به خانه دارد؛ امام حسن مجتبی (ع)؛ حمید سبزواری
بسم الله الرحمن الرحیم خزان نبیند بهار عمری که چون تو سروی به خانه دارد غمین نگردد دلی که آن دل طراوتی جاودانه دارد تو آن امیدی به باغ جانم که در هوای تو گلفشانم چو نوبهاری به بوستانی…
بیشتر بخوانید » -
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود؛ امام رضا (ع)؛ فاطمه نانیزاد
بسم الله الرحمن الرحیم همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود هرکس میان صحن حرم راه میرود از هرچه غصه دارد و غم، میشود رها هر سائلی به خدمت این شاه میرود وقتی فرشتههای حرم بال میزنند از سینههای…
بیشتر بخوانید » -
اشک غمت ستارهی هفت آسمان، بلال؛ حضرت زهرا (س)؛ جعفر رسولزاده (آشفته)
بسم الله الرحمن الرحیم اشک غمت ستارهی هفت آسمان، بلال! در آسمان غربت مولا بمان! بلال! داغ نماز بر دل محراب مانده است انگار سالهاست نگفتی اذان، بلال! بغض سکوت در گلویم پنجه میزند جز غم کسی نمانده…
بیشتر بخوانید » -
گهواره نیست کودکیات را فلک؟ که هست؛ حضرت زهرا (س)؛ غلامرضا شکوهی
بسم الله الرحمن الرحیم گهواره نیست کودکیات را فلک؟ که هست فرمانبر تو نیست سما تا سمک؟ که هست وقتی به خواب میروی ای کوثر کثیر لالایی خدیجه نباشد، ملک که هست آن روزهی سهروزه نیازی به نان…
بیشتر بخوانید » -
سجادهات را میگشایی رأس ساعت؛ حضرت زهرا (س)؛ زهرا بشری موحد
بسم الله الرحمن الرحیم سجادهات را میگشایی رأس ساعت تکبیرهالاحرام میافتد به پایت بر خاک قامت بستهای و اهل افلاک از عرش میآیند با قصد جماعت با هر نفس تسبیح میگویی خدا را از «حاء» تسبیح تو میگیریم…
بیشتر بخوانید » -
کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار و در؛ حضرت زهرا (س)؛ حسین اسرافیلی
بسم الله الرحمن الرحیم کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار و در سینهی آیینه را میشد سپر، دیوار و در زخم بود و شعلهای، بال هما آتش گرفت زآشیان سوخته دارد خبر دیوار و در خانهی وحی…
بیشتر بخوانید » -
گر زن به حجاب خویش مستور شود؛ علیاصغر دلیلی صالح
حضرت زهرا سلامالله علیها «خَیْرٌ لِلنِّسَاءِ أَنْ لَا یَرَیْنَ الرِّجَالَ وَ لَا یَرَاهُنَّ الرِّجَالُ» برای زنان نیکوست که نه مردان نامحرم را ببینند و نه مردان نامحرم آنها را ببینند. * کشف الغمه، ج۱، ص۴۶۶؛ بحار الأنوار، ج۴۳، ص۵۴…
بیشتر بخوانید » -
قصد کجا کرده یل بوتراب؛ امام حسین (ع)؛ محمدعلی جوشایی
بسم الله الرحمن الرحیم قصد کجا کرده یل بوتراب؟ خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟ کوفه پُر از سایهی کین است امام! شومترین شهر زمین است، امام! زخم جفا بر جگرت، کوفه زد تیغ به فرق پدرت کوفه…
بیشتر بخوانید » -
در کوچه، راه خانهی خود گم نمیکنی؛ حضرت زهرا (س)؛ جواد محمدزمانی
بسم الله الرحمن الرحیم در کوچه، راه خانهی خود گم نمیکنی از تب پُری، اگرچه تلاطم نمیکنی با مردمی که شبنم از آن میچکد چرا نفرین به چشم خیرهی مردم نمیکنی؟! آنقدر باغ آرزویت زرد شد که صبح…
بیشتر بخوانید »