بسم‌الله الرحمن الرحیم
من چه در وهم وجودم چه عدم دلتنگم
از عدم تا به وجود آمده‌ام دلتنگم
روح از افلاک و تن از خاک، در این ساغر پاک
از در آمیختن شادی و غم دلتنگم
خوشه‌ای از ملکوت تو مرا دور انداخت
من هنوز از سفر باغ ارم دلتنگم
ای نبخشوده گناه پدرم آدم را
به گناهان نبخشوده قسم دلتنگم
حال در خوف و رجا رو به تو بر می‌گردم
دو قدم دلهره دارم دو قدم دلتنگم
نشد از یاد برم خاطره‌ی دوری را
باز هر چند رسیدیم به هم! دلتنگم
فاضل نظری
* منبع: وبلاگ غزل‌سرا
