ای قلب‌های شکسته‌ی به خواب رفته به پا خیزید
و ای احساس‌های کهنه‌شده در دل‌های خسته
ای تمام هستی انسانیت یک آدم، آرام نگیرید
و در گوش زمان فریاد کنید که عشق به خدا
و زیبایی‌های او تمام فلسفه‌ی زندگانی است و بس
پس عاشقی کنید که محبت لازمه‌ی زنده‌ماندن در دنیاست
* این نوشته از خانم نگین توسلیان است که در کیمیای میهن‌بلاگ ثبت کرده بودند. تاریخ ویرایش: یک‌شنبه ۱۳۹۷/۱۰/۱۶
