آیه‌ی شماره‌ی ۷ از سوره‌ی مبارکه‌ی لقمان
رویگردان از حق
متن آیه:
وَ إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا وَلَّى مُسْتَکْبِرًا کَأَنْ لَمْ یَسْمَعْهَا کَأَنَّ فِی أُذُنَیْهِ وَقْرًا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ
ترجمه‌ی آیه:
و هنگامی که آیات ما بر او خوانده میشود، مستکبرانه روی برمیگرداند، گویی آن را نشنیده است؛ گویی اصلا گوش‌هایش سنگین است! او را به عذابی دردناک بشارت ده!
تفسیر کوتاه:
شنیدن سخنان لهو و باطل، آمادگى پذیرش حقّ را از انسان سلب مىکند. «لهو الحدیث… ولّى مستکبراً»
روحیه‌ى استکبارى، مانع پذیرش حقّ و حقیقت است. «ولّى مُستکبراً»
کسى که حقّ را نمىپذیرد، مثل کسى است که هر دو گوش او سنگین باشد. «کأنّ فى اُذنیه وَقرا»
* منبع: سایت انجمن گفتگوی دینی
