ای که آواره‌ی چشمان تو دریا می‌شد؛ حضرت عباس (ع)؛ علیرضا لک

بسم‌الله الرحمن الرحیم

ای که آواره‌ی چشمان تو دریا می‌شد

غرق در نیل غمت حضرت موسی می‌شد

می‌رسی دست نداری و کسی از پس نخل

با عمودی، به سر راه تو پیدا می‌شد

همه می‌دیدند به روی بدن تو هر تیر

با چه سختی بغل تیر دگر جا می‌شد

رفتی و باد سیاهی طرف معجر رفت

اول بی‌کسی زینب کبری می‌شد

رفتی و با همه‌ی غربت خود حس کردم

بی تو ای پشت و پناهم کمرم تا می‌شد

مادرم آمد و عطر نفس علقمه‌ات

پرطرفدارترین روضه‌ی دنیا می‌شد

علیرضا لک

* منبع: وبلاگ حسینیه