سکوت می‌کنم در برابر تمام سرنوشتی که برایم رقم زده‌ای
چشمانم را می‌بندم…
صدایم را در گلو پنهان می‌کنم…
دست‌هایم را رو به زمین می‌گیرم…
و تنها یک خواهش
ماه را از آسمان بردار
تا فراموش کنم آن‌که مرا از یاد برد…
* این پست توسط خانم نگین توسلیان در کیمیای میهن‌بلاگ ثبت شده است. تاریخ ویرایش: یک‌شنبه ۱۳۹۸/۰۱/۱۸
